Κάποτε έγινε ένας αγώνας βατράχων και ο στόχος ήταν να ανέβουν στην ψηλότερη κορυφή ενός πύργου. Πολλοί άνθρωποι μαζεύτηκαν να τους υποστηρίξουν. Ο αγώνας άρχισε και ο κόσμος δεν πίστευε ότι ήταν εφικτό να ανέβουν οι βάτραχοι στην κορυφή του πύργου και το μόνο που άκουγες ήταν: <<Τι κόπος! Ποτέ δεν θα τα καταφέρουν...>>
Οι βάτραχοι άρχισαν να αμφιβάλλουν για τους εαυτούς τους και ο κόσμος συνέχιζε να φωνάζει: <<Τι κόπος! Ποτέ δεν θα τα καταφέρουν...>>
Και οι βάτραχοι, ο ένας μετά τον άλλο, παραδέχονταν την ήττα τους, εκτός από έναν, που συνέχιζε να σκαρφαλώνει και στο τέλος, μόνο αυτός, και μετά από τρομερή προσπάθεια, κατόρθωσε να φθάσει στην κορυφή.
Ένας από τους χαμένους βατράχους, πλησίασε να τον ρωτήσει πώς τα κατάφερε να ανέβει στην κορυφή και τότε συνειδητοποίησε ότι...ο βάτραχος ήταν κουφός!!!
Ποτέ μην ακούτε ανθρώπους που έχουν την κακή συνήθεια να είναι αρνητικοί, γιατί σας κλέβουν τις μεγαλύτερες λαχτάρες και πόθους της καρδιάς σας.
Πάντα να υπενθυμίζεις στον εαυτό σου την δύναμη της φράσης: <<Σκέψου θετικά!>>
ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΠΑΝΤΑ ΕΝΑΣ ΚΟΥΦΟΣ ΒΑΤΡΑΧΟΣ
