Το καλλιτεχνικό του όνομα Killah P (Killah Past) σήμαινε σύμφωνα με τον ίδιο «Δολοφόνος του παρελθόντος» και το πήρε όταν έφυγε από την Freestyle Productions. Είχε συμμετάσχει σε δισκογραφικές συλλογές και είχε κάνει αρκετές ζωντανές εμφανίσεις στην Αθήνα και την περιφέρεια. Συνεργάστηκε με γνωστούς hip-hop Έλληνες καλλιτέχνες όπως ο Δημήτρης Μετζέλος (από το συγκρότημα Ημισκούμπρια), μαζί με τον οποίο δημιούργησε βίντεο με τίτλο «Κρίση» και τον Λόγο Απειλή.
Το Φεβρουάριο του 2012 είχε εμφανιστεί σε τηλεοπτική εκπομπή σχετικά με παρουσίαση μουσικής εκδήλωσης.
Η δολοφονία του έγινε τα ξημερώματα της 18ης Σεπτεμβρίου 2013 στην Αμφιάλη από το μέλος της Χρυσής Αυγής Γιώργο Ρουπακιά και έγινε αφορμή για εξέταση από τον εισαγγελέα των δραστηριοτήτων του κόμματος της Χρυσής Αυγής.
Ένα τραγούδι του Παύλου Φύσσα με τρομακτικά προφητικούς-παράδοξους στίχους:
' Μία τέτοια μέρα είναι ωραία για να πεθαίνεις όμορφα και όρθιος σε δημόσια θέα, με λένε Παύλο Φύσσα, από τον Περαία, Έλληνας κι ότι συνάδει αυτό (όχι μια σημαία). Μελανοχίτωνας γόνος του Αχιλλέα και του Καραϊσκάκη, κι αν όντως ξέρω κάτι είναι πως γεννήθηκα ήδη με δύο καταδίκες, βαριές, φορτωμένος πάνω στην πλάτη! Δυο φτερά απ'τη γέννα πάνω στο σώμα μου ραμμένα, που δυστυχώς φτερουγίζουν μόνο από την πένα... '
Το παρακάτω τραγούδι προέρχεται από το δίσκο του 2005 «Υπόγειος Σύνδεσμος» και ονομάζεται «Είσαι εδώ (Οι Κυριακές άλλαξαν χρώμα)», ενώ στην ερμηνεία του είναι ο Killah P. feat VERSA, Σταμος, 69. Η μουσική είναι του Killah P., όπως και οι στίχοι, οι οποίοι αναφέρονται σε ένα φίλο του που είχε χάσει τη ζωή του σε τροχαίο δυστύχημα.
Τα λόγια που φαίνονται παρακάτω είναι των τραγουδιστών και υπάρχουν στην περιγραφή του βίντεο που ανέβασαν.
' Για εσένα που έχεις φύγει αλλά ακόμα σε έχουμε γύρω μας σε ότι κάνουμε και όπου βρισκόμαστε. Δεν έχεις φύγει απλά μας περιμένεις για ένα μεγάλο ταξίδι. '
Οι στίχοι του τραγουδιού σε κάνουν να ανατριχιάζεις καθώς γράφτηκε από τον Παύλο για τον φίλο του, αλλά τώρα το ακούμε εις μνήμη του.
Οι στίχοι
Ένα ποτό θολωμένο μυαλό κι η κακιά η στιγμή
μια μηχανή αδρεναλίνη πολλή και χιλιάδες γιατί
γέλια πολλά όνειρα γλυκά που κάναμε από παιδιά
σε ένα λεπτό όλα τα όνειρα αυτά ταξίδεψαν μακριά
μια στροφή ένα γκρίζο πρωί μας άλλαξε την ζωή
Τώρα που πας ποιο μονοπάτι τραβάς σε ποιο μέρος θα πας
Everything was change.....
Έτσι απλά σταματάς μια ζωή και χωρίς το γιατί
οπού και αν πας κοιτά να 'σαι καλά κοιτά να το χαρείς
δεν σε ξεχνώ με μια ανάμνηση ζω στου μυαλού το κενό
γέλιο λαμπρό που έχω μέσα στην καρδιά θα είσαι πάντα εδώ
ήταν πρωί ο ήλιος είχε χαθεί δακρυσμένος κι αυτός
να 'σαι καλά και από εκεί πάνω ψηλά τράβα μια τελευταία γκαζιά
Ένα τραγούδι για εσένα και πάμε
είμαστε εδώ η παλιά σου παρέα το τραγουδάμε
όχι από θλίψη δεν σε λυπάμαι,
καλέ μου φίλε το έγραψα για να σε θυμάμαι
ένα τραγούδι για σένα οι φίλοι στο χαρίζουν
είσαι εδώ για μας τα πάντα γύρω σε θυμίζουν
δεν αλλάξανε πολλά εδώ κάτω ακόμα
μονάχα οι Κυριακές μου αλλάξανε χρώμα
Everything was change...
Στραβοπατήματα μοιάζει ο ρυθμός όχι δεν κάνεις λάθος
σου θυμίζει κάτι από πριν μα έχει αλλάξει κατά βάθος
σαν της ζωής μου τις εικόνες που αλλάζουν στην στιγμή
μοιάζω με ακροβάτη επάνω σε φαγωμένο σκοινί
υπάρχουν καταστάσεις που αλλάζουν όλο σου το εγώ
και δεν χρειάζεται να 'σαι σίγουρος παρά μοναχά ένα λεπτό
και είναι αρκετό για να δεις και την άλλη πλευρά
πες μου στα αλήθεια ποσό αξίζει μια γκαζιά τελικά
Σου μοιάζει λύπη σου μοιάζει οργή ίσως σου μοιάζει και θυμός
όμως και ο χρόνος μπροστά μου φαίνεται και αυτός τόσο μικρός
για να σβήσει από το μυαλό μου την τελευταία εικόνα
δυο ίχνη από ρόδες του δρόμου στου δρόμου το γκρίζο χρώμα
το ξερω σιγουρα και εσύ θα το σκεφτόσουν κάπως έτσι
Αλλά στα αλήθεια ποιος μπορεί να πει την τελευταία λέξη
στεγνώσανε τα δάκρυα μα το χειρότερο από όλα
είναι που ακόμα και οι Κυριακές έχουν αλλάξει τώρα πια χρώμα
θα δει η εικόνα το ξέρω πως κάποια στιγμή θα σβήσει
όμως υπάρχει κάτι στην μνήμη μου που χρονιά θα κρατήσει
είναι αυτή η δικιά σου τελευταία εικόνα
εξάλλου υπάρχει και το γέλιο σου που το ακούω ακόμα
Είναι ένα τραγούδι αυτό για εσένα και πάμε
είμαστε εδώ η παλιά σου παρέα το τραγουδάμε
όχι από θλίψη δεν σε λυπάμαι
καλέ μου φίλε το έγραψα για να σε θυμάμαι
Είναι ένα τραγούδι αυτό που οι φίλοι στο χαρίζουν
είσαι εδώ για μας τα πάντα γύρω σε θυμίζουν
δεν αλλάξανε πολλά εδώ κάτω ακόμα
μονάχα οι Κυριακές μου αλλάξανε χρώμα
Ένα ακόμα 'προφητικό' τραγούδι του Πάυλου που σοκάρει.
'Για όσους με πρόδωσαν με πίσω μαχαιριές θέλω να ξέρουν ότι σιγά μην κλάψω'...
Ακούστε όλο το κομμάτι. Ίσως μεγαλύτερη αξία έχει το σύνολο των στίχων, πάνω στο γνωστό κομμάτι του Γιάννη Αγγελάκα.
Οι στίχοι
Έγινε ο κόσμος μια μεγάλη φυλακή
κι εγώ ψάχνω έναν τρόπο τα δεσμά να σπάσω.
Έχω ένα μέρος που με περιμένει εκεί,
σε μια πολύ ψηλή κορφή πρέπει να φτάσω.
Γι' αυτό απλώνω ξανά πολύ ψηλά τα δυο μου χέρια,
για να κλέψω λίγο φως από τα λαμπερά αστέρια.
Δεν αντέχω εδώ κάτω και κοντεύει να με πνίξει
των ανθρώπων η μιζέρια τόσο, όσο κι η θλίψη.
Δεν αντέχω άλλο κι όλοι αυτοί δε μου ταιριάξαν,
πήρα τ'άλλο μονοπάτι κι όχι αυτό που μου χαράξαν.
Ήταν δύσβατο, σκληρό και με παγίδες πολλές,
αγάπες σκάρτες και φίλοι φαρμακερές οχιές.
Είχε τέρατα με παράξενες στολές
που παραμονεύαν πάντοτε κρυφά μεσ' στις σκιές,
Μην κοντοσταθείς αν πρόκειται ν' ακολουθήσεις,
τα δόντια σφίξε γερά και μη δακρύσεις.
Εγώ το πήγα και το έφτασα στο τέρμα
κι όπως γράφουν στα βιβλία οι παλιοί σοφοί,
όταν θα φτάσει ο ήλιος στο τελευταίο γέρμα,
θα βάλουνε φωτιά από ψηλά οι αετοί.
Για όσους με πρόδωσαν με πίσω μαχαιριές, θέλω να ξέρουν ότι
σιγά μην κλάψω.
Και για αυτές τις αγάπες τις παλιές, θέλω να ξέρουν ότι
σιγά μην κλάψω.
Κι όσοι μ' απείλησαν με πύρινα δεσμά, θέλω να ξέρουν ότι
σιγά μη φοβηθώ.
Να'ρθούνε να με βρουν στην κορυφή ψηλά, τους περιμένω και
σιγά μη φοβηθώ.
Μου είπαν να μην κάνω όνειρα τρελά,
να μην τολμήσω να κοιτάξω τα αστέρια,
μα εγώ ποτέ μου δεν τους πήρα σοβαρά,
πήρα τον κόσμο ολόκληρο στα δυο μου χέρια.
Θέλουνε τώρα να μου φτιάξουν μια φωλιά,
που εκεί πάνω της το φόβο, την ασχήμια
κι ένα κλάμα γοερό και μια αλυσίδα βαριά,
κουβαλάει την κατάρα των θεών και τη βλασφήμια.
Δε θα δακρύσω μια και δε θα φοβηθώ.
Δε θα αφήσω να μου κλέψουν τα όνειρα μου,
ελεύθερα, ψηλά, πολύ ψηλά πετώ
κι όλοι ζηλεύουν τα περήφανα κι αδέσμευτα φτερά μου.
Και περιμένω κι άλλα αδέρφια για να 'ρθουν
σ' αυτήν την κορυφή που όλους περιμένει,
αρκεί να μη δακρύσουν και να μη φοβηθούν
σ' αυτήν την έξυπνη απάτη, την καλοστημένη.
Για όσους με πρόδωσαν με πίσω μαχαιριές, θέλω να ξέρουν ότι
σιγά μην κλάψω.
Και για αυτές τις αγάπες τις παλιές, θέλω να ξέρουν ότι
σιγά μην κλάψω.
Κι όσοι μ' απείλησαν με πύρινα δεσμά, θέλω να ξέρουν ότι
σιγά μη φοβηθώ.
Να'ρθούνε να με βρουν στην κορυφή ψηλά, τους περιμένω και
σιγά μη φοβηθώ.
ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΤΟΥ ΠΑΥΛΟΥ
Ποιό ήταν το όνειρο του Παύλου Φύσσα;
Ενα από τα µεγάλα όνειρα του Παύλου Φύσσα ήταν να ενώσει όλους τους εκπροσώπους της ελληνικής Hip Hop σκηνής, οι οποίοι εδώ και πολλά χρόνια είχαν χωριστεί σε δύο διαφορετικά στρατόπεδα. Και το όνειρό του αυτό έγινε πραγµατικότητα.
Στο κτίριο της ΕΣΗΕΑ πραγματοποιήθηκε αυτό το όνειρο που είχε ο Παύλος καθώς όλη η Hip Hop και Low Bap σκηνή ήταν εκεί. Καλλιτέχνες που δεν αντάλλασσαν ούτε καλημέρα κατάλαβαν πως πρέπει να αφήσουν όλες τις διαφορές που είχαν και ο καθένας με τον λόγο του και τις πράξεις του να κάνει αυτό το όνειρο πραγματικότητα. Κάπως έτσι έγινε και η αρχή...
Φίλοι, συνάδελφοι, γνωστοί και άγνωστοι είχαν γεμίσει το κτίριο της ΕΣΗΕΑ για την πολυαναμενόμενη συνέντευξη Τύπου που θα έδιναν καλλιτέχνες όπως ο Μιχάλης Μυτακίδης (aka B.D. Foxmoor) των Active Member, ο Νικήτας Κλιντ, ο Δημήτρης Μεντζέλος από Ημισκούμπρια, ο Τοτέμ, 0 12ος Πίθηκος, ο Ευθύμης από τους TXC, το Θηρίο, 0 Εισβολέας, η Γιολάντα (aka Sadahzinia), ο Tiny Jackal, ο Οδυσσέας – Razzastarr κ.α.
Φίλοι, συνάδελφοι, γνωστοί και άγνωστοι είχαν γεμίσει το κτίριο της ΕΣΗΕΑ για την πολυαναμενόμενη συνέντευξη Τύπου που θα έδιναν καλλιτέχνες όπως ο Μιχάλης Μυτακίδης (aka B.D. Foxmoor) των Active Member, ο Νικήτας Κλιντ, ο Δημήτρης Μεντζέλος από Ημισκούμπρια, ο Τοτέμ, 0 12ος Πίθηκος, ο Ευθύμης από τους TXC, το Θηρίο, 0 Εισβολέας, η Γιολάντα (aka Sadahzinia), ο Tiny Jackal, ο Οδυσσέας – Razzastarr κ.α.
Η συνέντευξη Τύπου:
Μιχάλης Μυτακίδης:
Τον Παύλο τον ήξερα από µικρό παιδί. Τον είχα αποτρέψει, για διάφορους λόγους, να ασχοληθεί µε τη µουσική, εκείνος όµως µου απέδειξε πως είχα άδικο. Το µοναδικό γεγονός που µπορούσε να µας φέρει και πάλι όλους κοντά ήταν να πεθάνει ο Παύλος. Και αυτό το γνώριζε αυτός που τον «έφαγε». Είναι πάνω από 20 χρόνια που έχω να δω αυτές εδώ τις φάτσες και οµολογώ πως νιώθω αµηχανία. Η ζωή όµως µας απέδειξε πως δεν είµαστε πια ξένοι. Χαίροµαι που είµαστε και πάλι όλοι µαζί. Μαζευτήκαµε ξανά όλοι λίγο µετά την κηδεία του. Κι αποφασίσαµε πως µπορούµε να συνυπάρξουµε µέσα από τη διαφορετικότητά µας. Εµείς δεν τελειώνουµε εδώ µε τον Παύλο. Θα έχουµε µεγάλη πορεία µαζί του. Θα µας συντροφεύει σε ό,τι κι αν κάνουµε από δω και πέρα. Η ουσία σήµερα είναι ο Παύλος. Δεν θέλουµε να γίνουµε υποκινητές σε κάτι. Δεν θέλουµε να δώσουµε σ' αυτά τα καθάρµατα ένα νέο target group. Είµαστε άνθρωποι που έχουµε µεγαλώσει σε βίαιες γειτονιές και σήµερα κάνουµε την υπέρβαση και αντιστεκόµαστε στη βία.
Tiny Jackal:
Από το '98 και µετά όλη µου η πορεία ήταν κοντά στον Παύλο. Ο Παύλος ήταν ένας άνθρωπος της µουσικής, της τέχνης, είχε όνειρα. Δεν ήταν ούτε δεξιός ούτε αριστερός, είχε ελεύθερο µυαλό, ελεύθερη καρδιά κι αυτό το εξέφραζε µέσα από τα τραγούδια του. Τον ένοιαζε πολύ αυτός ο κόσµος. Εκανε συναυλίες για ανθρώπους άρρωστους, έβγαινε στον δρόµο τον χειµώνα και µοίραζε κουβέρτες στους άστεγους. Κι όλα αυτά δεν τα λέω εγώ. Είναι πραγµατικότητα. Τα γνωρίζουν όλοι. Δεν πέταγε πέτρες... Οταν πηγαίναµε σε συλλαλητήρια µου έλεγε: «Nα πάρουµε µαζί µας µαξιλάρια ή νεροπίστολα;» Κι όταν έβλεπε τους άλλους να πετούν πέτρες στα επεισόδια, εκείνος µου φώναζε: «Πάµε ρε να πάρουµε κουλούρια να τους πετάξουµε». Δύο ήταν τα µεγάλα όνειρά του, πρώτα ήθελε να µαζέψει όλους µαζί τους καλλιτέχνες του χιπ χοπ. Κι έπειτα ήθελε να φτιάξει ένα ίδρυµα για τους άστεγους, έναν χώρο που θα τους φιλοξενεί, αλλά και θα τους προσφέρει δωρεάν µαθήµατα γραµµάτων αλλά και µουσικής.
Δείτε όλη τη συνέντευξη εδώ:
Νικήτας Κλιντ:
Η µουσική είναι µια παγκόσµια γλώσσα και το χιπ χοπ µια διάλεκτος. Ηταν όνειρο του Παύλου αλλά και πολλών από εµάς να µπορέσουµε να κάνουµε κάτι όλοι µαζί. Αυτό που δεν αντέχουν οι φασίστες, οι ναζιστές είναι άνθρωποι όπως ο Παύλος που λένε στους φίλους τους «φύγετε εσείς και θα πάω εγώ να τους σταµατήσω µε τα λόγια». Οι φασίστες και οι ναζιστές φοβούνται τον πολιτισµό, φοβούνται την ενότητα. Κι όλοι εµείς εδώ, παρόλο που έχουµε µεταξύ µας πολλές διαφορές, µπορούµε να δείξουµε ότι σε αυτή τη χώρα αναγνωρίζουµε κάποια πράγµατα. Το ότι σήµερα καθόµαστε δίπλα δίπλα περνάει το εξής µήνυµα: κανένας δεν αποκλείεται σε µια τέτοια µέρα ενάντια στον φασισµό. Είµαστε αντιµέτωποι µε το φασιστικό, ναζιστικό κίνηµα της Χρυσής Αυγής. Και µπορεί κάποιες διαφωνίες να είναι ανεκτές, η δολοφονία του διαφορετικού όµως είναι κάτι µη ανεκτό. Πιστεύω ότι ο Παύλος µε την αυτοθυσία του αφήνει πίσω, σε όλους εµάς, µια µεγάλη κληρονοµιά.
Δείτε όλη τη συνέντευξη εδώ:
Δημήτρης Μεντζέλος:
Με τους δικούς του ραπ στίχους «τοποθετήθηκε» ο Δημήτρης Μετζέλος από τα Ημισκούμπρια: «Τέρμα στο σκοτάδι, τέρμα στο ίσως. Ναι στο χαμόγελο για όλα τα παιδιά. Σήμερα σας δίνουν της καρδιάς μας τα κλειδιά. Alltogetherνοσύνη, φτιάχνω νέα λέξη. Και τον Μπαμπινιώτη βλέπω να τα έχει παίξει. Το χιπ χοπ είναι κουλτούρα, είναι ένωση και ρίμα. Είναι κτήμα μας, είναι του δρόμου κτήμα. Είναι εικόνα που περνά σαν αστραπή, κι ίσως κάπου εκεί ψηλά, χαμογελά ο Killah P…».
Δείτε όλη τη συνέντευξη εδώ:
Τοτέμ:
Ηµουν µαζί µε τον Παύλο όταν πήγε στην πρώτη του συναυλία. Είχαν κοπεί οκτώ εισιτήρια. Πέντε µέρες πριν τον σκοτώσουν, δέχτηκα κι εγώ επίθεση. Τη γλίτωσα... Του άρεσαν οι λουκουµάδες της γιαγιάς µου, µου χρωστούσε 25 ευρώ, δεν σήκωνε το άδικο... Ο Παύλος, πολιτικά, δεν ανήκε πουθενά. Ο Παύλος δεν πέθανε άδικα αλλά πολεµώντας το άδικο. Μακάρι κι εγώ να πεθάνω προστατεύοντας τα παιδιά από τους φασίστες!
Δείτε όλη τη συνέντευξη εδώ:
12ος Πίθηκος:
Οταν γνώρισα τον Παύλο, πριν από τρία περίπου χρόνια, σε µια σκοτεινή φάση της ζωής µου εκείνος µου είχε πει: «Τι ψάχνουµε ρε µα@@κα το σκοτάδι και το µίσος; Φως κι αγάπη ψάχνουµε. Ο Παύλος ήταν µεγάλος µάγκας και µεγάλο παλικάρι. Δεν ανήκε σε κανένα κόµµα, σε καµιά παράταξη. Και γι' αυτό που έγινε φταίµε όλοι. Τις τελευταίες µέρες όταν έβγαινα στον δρόµο και κάποιοι µε ρωτούσαν µε απορία γιατί δεν είµαι καλά. Υπάρχουν άνθρωποι που δεν πήραν χαµπάρι τι έγινε. Με τροµάζει και η άγνοια και η αδιαφορία»
Δείτε όλη τη συνέντευξη εδώ:
Εισβολέας:
Ο µεγαλύτερος φασίστας είναι ο ίδιος µας ο εγωισµός. Αυτή τη στιγµή κάποιοι διψάνε για εκδίκηση. Εµείς, συνιστούµε ψυχραιµία. Θέλουµε ακόµη και αυτοί που σκότωσαν να πάρουν φως, ελπίδα, αγάπη. Ας βοηθήσουµε τον Ανθρωπο. Εχουµε πρόβληµα... Αν είναι να κερδίσουµε αυτόν τον πόλεµο µε δεκάδες κρεµασµένους στις πλατείες, καλύτερα να τον χάσουµε...
Δείτε όλη τη συνέντευξη εδώ:
ΟΙ ΔΡΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΠΑΥΛΟΥ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΣΤΕΓΟΥΣ
 |
| Made by G. Dallas |
Τον γύρο του διαδικτύου κάνει ένα γράμμα για τον αδικοχαμένο Παύλο Φύσσα από τον κολλητό του φίλο, Χρήστο Πανοοιλία. Θέλησε να αποδώσει το δικό του φόρο τιμής στον φίλο του που δεν είναι πια εδώ με μια επιστολή με παραλήπτες όλους όσους θέλησαν να τον γνωρίσουν.
Ο Χρήστος Πανοοιλίας, ή αλλιώς Λάγνης γράφει για τον Παύλο Φύσσα...
«Η ακόλουθη ιστορία έχει σκοπό να δείξει σε όσους δεν γνώριζαν ποιος ήταν ο Παύλος Φύσσας ή αλλιώς KillahP. Τίποτα παραπάνω. Τίποτα λιγότερο.
Είμαστε όλοι συντετριμμένοι από τα τραγικά γεγονότα. Φίλοι, γνωστοί, ακροατές, συνεργάτες και καλλιτέχνες. Σοκαρισμένοι από την άνανδρη δολοφονία. Μία πράξη αδιανόητη και φρικτή με πολλές προεκτάσεις, τόσο ιδεολογικές όσο κοινωνικές και πολιτικές. Δεν θα ασχοληθώ με αυτό το κομμάτι. Δεν είμαι ο κατάλληλος να μιλήσω. Εξάλλου, λίγοι έχουν το θάρρος και τη μπέσα που είχε ο Παύλος να λένε ανοιχτά και δημόσια τη γνώμη τους χωρίς να υπολογίζουν κανένα κόστος και καμία συνέπεια. Ακολουθεί μια ιστορία που έλαβε χώρα πριν από ενάμιση περίπου χρόνο, ενδεικτική του χαρακτήρα του αποθανώντος.
Την Τετάρτη 1 Φεβρουαρίου του 2012 χτύπησε το τηλέφωνο μου και στη άλλη γραμμή ήταν ο Παύλος. Εκείνες τις μέρες έκανε δριμύ ψύχος στην Αθήνα και τα πρώτα θύματα της κρίσης, βρίσκονταν άστεγοι στο κέντρο της Αθήνας. Τα ΜΜΕ είχαν βγάλει ειδοποίηση πως το κρύο ήταν ικανό να σκοτώσει ανθρώπους που κοιμόντουσαν στο δρόμο. Η συνομιλία που ακολούθησε, εξελίχθηκε κάπως έτσι:
- Έλα Λάγνη, πρέπει να με βοηθήσεις να κάνουμε κάτι για τους άστεγους.
- Και τι να κάνουμε ρε Παύλο;
- Να πάμε να τους βοηθήσουμε. Όποιον βλέπουμε στο δρόμο να τον βοηθάμε να πάει στα κέντρα στέγασης, για να μη θρηνήσουμε ανθρώπους.
- Που να πάμε ρε Παύλο στο κρύο; Ποιον να βοηθήσουμε;
- Θα εκτυπώσουμε χαρτιά που θα ενημερώνουν τόσο τους άστεγους όσο και άλλους Αθηναίους που μπορεί να καταφύγει κάποιος για να μην παγώσει. Θα τα κανονίσω εγώ όλα. Θα φωνάξουμε και φίλους και fans, MCs και συγκροτήματα και θα πάμε αύριο. Κάτσε γράψε τα κείμενα που τα φτιάχνεις καλά, φτιάξε και το event στο facebook γιατί δεν το έχω πολύ με την τεχνολογία, κάλεσε κόσμο και πάμε αύριο το απόγευμα κέντρο. Αθηνάς, Μεταξουργείο, Κολωνό, όπου υπάρχουν άστεγοι να κάνουμε κάτι.
- Τι αύριο ρε φίλε; Τρελάθηκες; Δεν θα μαζέψουμε κόσμο. Δεν θα προλάβουμε.
- Δεν με ενδιαφέρει. Όσοι έρθουνε. Ότι κάνουμε. Όσοι έχουνε τα κότσια να υποστηρίζουν το λόγο τους με τις πράξεις τους. Όλοι οι ράπερς που βγαίνουν και λένε ότι κάνουν κάτι για αυτό τον τόπο, να έρθουνε. Αλλιώς να μη μιλάνε καθόλου. Το hiphop αυτό είναι. Δεν θέλει πολλά λόγια, θέλει έργα.
Όλη την υπόλοιπη μέρα μέχρι και το απόγευμα της Πέμπτης καλούσαμε κόσμο και κάναμε τις απαραίτητες ενέργειες για να συντονιστούμε. Μαζευτήκαμε καμιά 30αριά άτομα, χωριστήκαμε σε ομάδες και περπατήσαμε όλες τις «κακές» γειτονιές, μοιράζοντας και τοιχοκολλώντας περισσότερα από 1000 φυλλάδια, βοηθώντας παράλληλα τους ανθρώπους που έμεναν στο δρόμο. Δίχως διακρίσεις. Μας σταμάτησε και η ομάδα ΔΙΑΣ σε κάποια φάση με απειλητικές διαθέσεις. Μας ρωτούσαν που ανήκουμε και γιατί το κάνουμε αυτό. Δεν πίστευαν πως μπορεί κάποιος να το κάνει, γιατί απλά... αισθάνεται την ευθύνη του σαν πολίτης να βοηθήσει τον συνάνθρωπο. Θέλαν να μας κατατάξουν κάπου, και όταν είδαν πως αυτό δεν συνέβαινε, απογοητεύτηκαν και μας άφησαν να συνεχίσουμε. Σε κάποιες περιπτώσεις καλέσαμε και τις αρμόδιες υπηρεσίες του Δήμου για να περιθάλψουν Έλληνες και αλλοδαπούς οι οποίοι κινδύνευαν άμεσα από το κρύο.
Η δράση αυτή κράτησε περίπου 4 ώρες. Δεν αλλάξαμε τον κόσμο εκείνη τη νύχτα, απλά κάναμε κάτι καλό για τους λιγότερο τυχερούς συμπολίτες μας. Ήταν μια ιδέα που της έδωσε ψυχή και σάρκα ο Παύλος. Οι υπόλοιποι παραταχθήκαμε γύρω του και επανδρώσαμε την αντίληψη του για δράση προς έναν καλύτερο κόσμο. Αυτός ήταν ο χαρακτήρας του και θα μας λείψει...
ΥΓ: Η ιστορία που έγραψα είναι 100% αληθινή και δεν αποσκοπεί στην ειδωλοποίηση ή την ηρωοποίηση του Παύλου Φύσσα. Ο λόγος που το έκανα είναι να μεταφέρω σε όσους δεν τον ήξεραν, το ποιον και το χαρακτήρα του ανθρώπου που έφυγε από κοντά μας τόσο άδικα. Καλό σου ταξίδι φίλε.
Αυτός ήταν ο Παύλος Φύσσας. ΑΘΑΝΑΤΟΣ.»
ΠΑΝΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΑΥΛΟ ΦΥΣΣΑ ΣΕ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΚΑΙ ΞΕΝΑ ΓΗΠΕΔΑ
Η αρχή έγινε στο ματς του Ατρόμητου με αντίπαλο τον Απόλλωνα, όπου οπαδοί των γηπεδούχων ανέβασαν πανό που έγραφε: «Η σιωπή σας είναι συνενοχή στο έγκλημά σας... Καλό ταξίδι Killah-p».
Στη συνέχεια οι οπαδοί του Παναθηναϊκού, εκτός απο τη δολοφονία, αναφέρθηκαν και στη δημοσίευση από το Πρώτο Θέμα της φωτογραφίας του Παύλου Φύσσα να ξεψυχά στα χέρια της κοπέλας του. «Πρώτο Θ(αίμα): Στο χρήμα πιστεύεις και σε τίποτα άλλο, κομιστή του DVD, ξανασκότωσες τον Παύλο...» και «Παύλος Φύσσας 18.09.13 Νεκρός από μαχαίρι φασίστα. Σιωπή σημαίνει συνενοχή και εμείς δεν θα σιωπήσουμε... Θύρα 13», ανέφεραν τα πανό των οπαδών του Παναθηναϊκού.
Την Κυριακή την αρχή έκαναν ο ΠΑΟΚ και η ΑΕΚ. Οι οπαδοί του δικεφάλου του Βορρά στην Τούμπα σήκωσα πανό που έγραφε «Με το αίμα του Παύλου θα γραφτεί το τέλος σας», ενώ οι οπαδοί της ΑΕΚ σήκωσαν πανό με το εξής μήνυμα: «Φασίστες δολοφονούν, μπάτσοι συνεργούν και οι 300 παίζουν με τις ζωές μας».
«Ο Παύλος ζεί τσακίστε τους Ναζί», έγραψαν οι οπαδοί του Εργοτέλη στο Παγκρήτιο. Πανό που περιείχε μήνυμα για τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα ανήρτησαν και οι οπαδοί του Πανσερραϊκού. «Παύλος Φύσσας νεκρός από χέρι φασίστα, πίσω φονιάδες».
Τζένοα-Λιβόρνο: οι οπαδοί της Τζένοα είχαν και ειδική ανάρτηση για τη δολοφονία στην ιστοσελίδα τους. Πανό για τον Παύλο Φύσσα έφτιαξαν και οι οπαδοί της Ράγιο Βαγεκάνο, γνωστοί για την αντιφασιστική τους δράση. Πανό αναρτήθηκε ακόμα και σε παιχνίδι της Δανίας από τους οπαδούς της Μπρόνσχαϊ κατά τη διάρκεια της αναμέτρησης με τη Χόρσενς για το πρωτάθλημα Δανίας.
Made by G. Dallas
