Τοποθετούνταν κατά ζεύγη στην είσοδο των ναών. Σκαλιζόταν από ένα και μοναδικό ογκόλιθο, συνήθως από ροδόχρωμο γρανίτη, που εξορυσσόταν από τα λατομεία του Ασουάν. Είχε τετράγωνη ή ορθογώνια βάση και πυραμιδοειδή κορυφή, η οποία συχνά καλυπτόταν με κράμα χρυσού και αργύρου. Και οι τέσσερις πλευρές του κοσμούνταν με ιερογλυφικά, που περιλάμβαναν αφιερώσεις στο θεό του ήλιου, τον Ρα και ύμνους για τη ζωή και τα κατορθώματα των Φαραώ. Ο τύπος αυτός του μνημείου δημιουργήθηκε από μια συμβολική αντίληψη: πάνω του έπεφταν οι πρώτες πρωινές ακτίνες του ήλιου. Ήταν επίσης πόλος έλξης του θεϊκού φωτός και ένα γιγαντιαίο φυλακτό που θα έδιωχνε από το ναό τις δυνάμεις του κακού. Εκτός από τους Αιγύπτιους και άλλοι λαοί (Φοίνικες, Χαναναίοι) κατασκεύασαν οβελίσκους, μιμούμενοι τα αιγυπτιακά πρότυπα, δεν χρησιμοποιούσαν όμως μονόλιθους.
